Elke tweede week help Yunis om ons huisie weer leefbaar te maak. Ons het die gebruik om aan die einde van die dag, voor ons haar na haar huis in Bloekombos neem, saam koffie te drink. Meeste van die tyd is daar nie eintlik iets spesiaal aan die klein ritueel nie. Sy sit by die tafel en ek maak die koffie. Melk met drie suiker, ek drink dit swart, Elmarie drink tee. Dit is selde dat ons praat. Waarskynlik omdat die twee werelde net te groot is en die tyd wat ons haar ken te min.
Verlede week was egter anders.
Dieselfde storie, drie suiker, een met melk die ander een swart en ‘n potjie tee.
Ons vra haar uit oor haar kinders.
Sy het vier, die eerste een gekry op 17, sy is nou 34, uiteindelik getroud.
If we get pregnant now, it ill be very bad, se Elmarie.
Ek verstik amper aan my stuk beskuit.
Why? vra Yunis.
Ag Yunis, we are too young.
No, you should have two by now.
Eish, is al Xhosa wat ek op daardie oomblik uitkry.
No, we first want to see the world.
A child is a blessing, Faure, you must try a child.
Ons weet Yunis, maar net nie nou nie.
Hoekom nie?
Ai Yunis, We dont have enough money.
You dont need a lot of money to raise a child.
En toe gebeur dit, tussen doodgewone koffie en tee, net voor chaila tyd, die karios moment:
Yunis leun terug op haar stoel en beduie met ‘n stuk beskuit:
Faure, if you wait for money, you will never do anything.
Ek kyk vir El, sy kyk vir my en al gaan ons wragtag nie nou try for a child nie, is sy met haar vier kinders in Bloekombos, een van die min mense wat verstaan hoe eenvoudig goed God is.
Verlede week was egter anders.
Dieselfde storie, drie suiker, een met melk die ander een swart en ‘n potjie tee.
Ons vra haar uit oor haar kinders.
Sy het vier, die eerste een gekry op 17, sy is nou 34, uiteindelik getroud.
If we get pregnant now, it ill be very bad, se Elmarie.
Ek verstik amper aan my stuk beskuit.
Why? vra Yunis.
Ag Yunis, we are too young.
No, you should have two by now.
Eish, is al Xhosa wat ek op daardie oomblik uitkry.
No, we first want to see the world.
A child is a blessing, Faure, you must try a child.
Ons weet Yunis, maar net nie nou nie.
Hoekom nie?
Ai Yunis, We dont have enough money.
You dont need a lot of money to raise a child.
En toe gebeur dit, tussen doodgewone koffie en tee, net voor chaila tyd, die karios moment:
Yunis leun terug op haar stoel en beduie met ‘n stuk beskuit:
Faure, if you wait for money, you will never do anything.
Ek kyk vir El, sy kyk vir my en al gaan ons wragtag nie nou try for a child nie, is sy met haar vier kinders in Bloekombos, een van die min mense wat verstaan hoe eenvoudig goed God is.
Comments